چسبیده به قصر بزرگ بیشابور، بازمانده های آتشکده ای از همان زمان دیده می شود که هر چند نگاشت (نقشه) چهار گوش آن دارای آیین ایرانی است، از شگردهای ساختمانی روم بهره برداری کرده است. سازمایه های آذینی آن مانند سرهای گاو نر پشت در پشت به روشنی از شوش یا تخت جمشید رونوشت شده است. در بیشاپور تنها سازه های فرمانروایی در بخش شمالی شهر از زیرخاک بیرون آورده شده اند. این سازه ها را کاخی با نیایشگاه کناری آن به شمار می آورده اند ولی به گمان بسیار یک آتشکده بزرگ با یک میانسرا (حیاط) دارای در و راست گوشه (مستطیل) در گوشه جنوب شرقی بوده است. این میانسرا(حیاط) به ایوانی که هنوز کنده کاری نشده می رسد و در پشت آن تالار بزرگ چلیپایی بوده است که زمانی بر بخش میانی آن بزرگترین گنبد ساسانی (به کلفتی ۲۲ متر) زده شده بوده است. این سازه شاید جایی پاک بوده است.
نظرات شما عزیزان: